مردی نزد حلاج آمد و پرسید:

“رهایی چیست؟”

او در مسجدی نشسته بود که دور تا دور آن ستون‌های زیبایی بود، حلاج بی‌درنگ به سمت یکی از ستونها دوید و آن را با هر دو دست گرفت و فریاد زد:

“به من کمک کن، این ستون به من چسبیده است و به من اجازه آزاد شدن نمی‌دهد.”

مرد گفت:

“تو دیوانه ای، این تویی که به ستون چسبیده‌ای…، ستون تو را نگرفته است.”

منصور گفت:

“من پاسخت را دادم، حالا از اینجا برو،

هیچکس تو را مقید (زندانی) نکرده است.

قید و بند تو کاذب است.

و این ساخته خودت است.”