اولین طلای جهانی با پای شکسته اعتماد به نفسی که کنترل بازی را از دستم خارج کرد

مجید امین ترابی عضو سابق تیم ملی تکواندو در مسابقات دانشجویان جهان توانست با پای شکسته نخستین مدال طلای تکواندو ایران در این رویداد را بدست آورد که بعد از گذشت بیش از بیست سال این خاطره برای او هنوز شیرین است

سابقات و نتیجه‌ای که از تلاش‌هایشان گرفته‌اند، است. یکی از خاطرات خیلی خوب من که در نهایت به تلخی منجر شد کسب اولین قهرمانی تیم ملی ایران در مسابقات جهانی سال ۱۹۹۷ چین بود که من پس از آن رویداد با تکواندو خداحافظی کردم.

متاسفانه در آن رقابت‌ها با وجود اینکه آمادگی بالایی که داشتم و توانستم دو حریف اولم را به راحتی کنار بزنم اما در مبارزه سوم از حریف کره‌ای که ضعیف‌تر بود، شکست خوردم. فکر می‌کنم بخاطر اعتماد به نفس بیش از اندازه بود که کنترل بازی از دستم خارج شد و با وجودی که از رقیبم به لحاظ فنی بالاتر بودم اما نتیجه را واگذار کردم و بعد از گذشت سال‌ها هنوز یادآوری این موضوع برایم ناراحت کننده است.

خاطرات زیادی دارم که با شکست خودم همراه بودند ولی موفقیت تیمی به دنبال داشته‌اند و همین برای من شیرین است چراکه همیشه اولویت و تعصب فکری من بر روی تیم بوده است و تنها به دنبال این نبودم که خودم مدال کسب کنم.

اما شیرین تری خاطره‌ای که از دوران قهرمانی برایم به جا مانده، کسب اولین مدال طلا در مسابقات دانشجویان جهان ۱۹۹۶ روسیه بود. تا آن زمان در ایران هیچکس طلای جهانی نداشت، من با پای شکسته دو بازی انجام دادم! و در فینال حریف کره ای را شکست دادم و روی سکوی قهرمانی ایستادم.

از آن دوران شکست ها و پیروزی های زیادی دارم؛ در گذشته مسابقات به شکل امروزی برگزار نمی‌شد و شیرینی‌اش همین است که در آن زمان به شکل یک مبارز واقعی با افتخار رقابت می‌کردیم و جنگیدن را یاد میگرفتیم. موفقیت های ما ساده به دست نیامده‌اند و پایه را خیلی خوب برای آینده تکواندو فراهم کردیم.»