“میلتون اریکسون” روان درمانگر و نابغه برنامه ریزى هاى ذهنى، وقتی دوازده ساله بود دچار بیمارى ام اس شد ده ماه بعد شنید که پزشکی به مادرش گفت
پسرتان شب را تا صبح دوام نمیاورد

اریکسون صدای گریه مادرش را شنید، فکر کرد که میداند شاید اگر شب را دوام بیاورم مادرم اینطور زجر نکشد ، تصمیم گرفت تا سپیده دم صبح بعد نخوابد وقتی خورشید بالا آمد به طرف مادرش فریاد زد من هنوز زنده ام چنان شادی عظیمی درخانه در گرفت که تصمیم گرفت همیشه تمام تلاشش را بکند که یک شب دیگر درد و رنج خانواده اش را عقب بیندازد

اریکسون در سال ۱۹۸۰ در هفتاد و پنج سالگی در گذشت و از خود چندین کتاب مهم درباره ظرفیت عظیم انسان برای غلبه بر محدودیت هایش بجا گذاشت