سه روز دست نگه دار

دوستی دارم که اهل اروگوئه است و سالهاست که فعالیت سیاسی رسانه ای می کند
امروز با هم گپ و گفت دوستانه ای داشتیم و ماحصل تجربه این سالهایش را در جمله زیر برایم خلاصه کرد

“سه روز دست نگه دار”

ایشون معتقد بود که شتابزدگی در واکنش به وقایع و اخبار، یکی از شایع ترین حماقت هایِ بشرِ مدرن است
میگفت هر خبری را که می شنوم و یا حتی هر توئیتی را که می بینم، “تا سه روز” راجع به آن هیچ اظهار نظری نمی کنم

با خودم فکر می کنم
مطالب دیگران را میخوانم
صبر می کنم
با خودم فکر می کنم
مطالب دیگران را میخوانم
صبر می کنم
با خودم فکر می کنم
مطالب دیگران را میخوانم
صبر می کنم

بعد از “سه روز” نظرم را اعلام میکنم

این رویکرد از سه جهت مفید هست
۱ بعد از سه روز احتمالا از حجم احساساتمان کاسته شده و میتوانیم واکنش و جهت گیریِ عقلانی تری داشته باشیم

۲ اگر خبر صحت نداشته باشد و یا ناقص باشد، احتمال دارد که پس از سه روز مشخص شود

۳ مطالعه تحلیل ها و واکنشهایِ دیگران در این سه روز، شاید افکار ما را “تغییر” ندهد ولی قطعا دیدگاه ما را “تعدیل” می کند