منظور از اینکه اجازه بدیم بچه‌ها متناسب با منزلگاه رشدشون رفتار کنن چیه؟

وقتی که فرزند سه ساله‌تون داره بیسکویتش رو خرد می‌کنه توی شیر، یا دونه‌های انارشو می‌ریزه تو لیوان آب و با دست سعی می‌کنه اونا رو بیاره بیرون؛ واکنش‌تون چیه؟

از نظر خیلی از مادرا این کار «کثافت‌کاری»ه یا فکر می‌کنن دیگه داره «گندشو در میاره» و در بهترین حالت این کارش «بی‌نزاکتی» یا «بی‌کلاسی»ه

حالا اگه از دید یه بچه سه ساله ببینیم
می‌خوام ببینم وقتی بیسکویت رو می‌ریزم توی شیر چی میشه برام جالبه بیسکویت‌ها کم‌کم توی شیر نرم میشن و به ته لیوان میرن
برام خیلی جذابه که رقص دونه‌های انار رو توی آب ببینم خیلی هیجان‌انگیزه که بتونم دونه‌های ریز انار رو از توی آب بیرون بیارم از خیس شدن دستم لذت می‌برم

اگر تو شرایط مختلف، اول به این فکر کنیم که آیا کار بچه‌مون واقعا بده یا این باید و‌ نبایدهای جامعه است که داره این کار بچه رو بد یا خوب ارزیابی می‌کنه، خیلی از کارهای به ظاهر بد بچه‌ها، تبدیل به یک کار عادی و معمولی متناسب با سن بچه، متناسب با منزلگاه سفر اون‌ها میشه