‌
میراث شوم

باطن ما نمی‌تواند واقعاً چنین “هستی”یی را باور داشته‌ باشد؛ آن را جدی بگیرد و از بود و نبود آن دچار هراس هراس ما بخاطر جریان معنای دست کشیدن از بازی “هویت” این است که من دیگر آن سازشنامۀ موروثی را قبول ندارم؛ با آن موافقت در این صورت انگار من یک‌تنه نه تنها خود را در مقابل کلّ جامعه، بلکه در مقابل سنت‌ها و باید و نبایدهای تاریخ هزاران سالۀ بشریت قرار وقتی مادرم کلمۀ “بی‌عرضه” و “باغیرت” یا “بی‌غیرت” را به من القا می‌کند، و من نگران قضاوت او هستم، بخاطر این است که او یک پیرزن تنها نیست؛ او در حقیقت نمایندۀ یک میراث هزاران ساله است؛ او نمایندۀ کلّ جامعه است

کتاب «آگاهی»
محمدجعفر مصفا