میلیارد ها سال پیش در قلب یک ستاره پرنور و زیبا و خیره کننده یک اتم متولد شد

میلیون ها سال نوری از قلب تمامی رازهای سر به مهر هستی سفر کرد

و ناگهان خود را اسیر گرانش یک سیاه چاله بزرگ و در قسمتی از تاج و تخت یک ستاره کوچک یافت

در سیاره ای کوچک و آبی و دلربا به نام زمین

سالهای سال در آن هر نقشی را عهده دار شد
بخشی از غبار فوران آتش فشان
قسمتی از پیکر پسر عموی دیرینمان آمیب
جزیی از بر آمدگی دندان یک دایناسور
و
و اینبار در نورون های من
چشم های تو
گیسو های او

من به آسمان که می نگرم به خویشاوندانم می نگرم

ستارگان خویشاوندان من اند

بار دیگر که به آسمان نگریستی به یاد بیاور تمام خاطرات حیف شده فراموش شده ات را
تمام آن سفر زیبای از یاد رفته را
این بار با چشم دیگری به آسمان بنگر
تا زیبایی جهانت به زیباترین رنگ هستی آراسته شود
اینبار به چشم خویشاوندی به آسمان شب بنگر

مائده جهان آرا